|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
لیست فوق جدول پخش شبکه 3 سیما در یک شبانه روز می باشد . در تقسیم بندی انواع برنامه های گنجانده شده در این لیست به انواع مختلف برنامه برخورد میکنیم که برای ساعات معینی تدارک دیده شده اند. این برنامه را به طور کلی در گروههای برنامه تلوزیونی ترکیبی – فیلمهای سینمایی برنامه های مستند و برنامه های خبری تحلیلی سیاسی میتئان تقسیم بندی کرد که هرکدام از این گروهها به نوبه خود به زیرگروههای کوچکتر وتخصصی تر تقسیم میشوند در گروه برنامه های تلوزیونی ما شاهد برنامه های با موضوعات مذهبی جوانان وخانواده وبانوان هستیم در گروه برنامه های خبری تحلیلی علاوه بر برنامه های که صرفا به پخش خبر اکتفا میکنند ما شاهد برنامه های ورزشی خبری نیز هستیم در جدول پخش فوق بر نامه ها با پخش قران و اذان که جزو برنامه های اصلی تلوزیونهای ایران است شروع میشود چون اغلب در این ساعات بیننده فعال چندانی وجود ندارد شبکه به باز پخش 1 برنامه دینی ویک سریال
سمت خدا |
05:20:00 |
'40 |
سخنرانی مذهبی |
06:15:00 |
'45 |
میپردازد تا هم زمان پخش خود را پر کند وهم به دلیل کم بودن مخاطب در این ساعات برنامه ای را بی جهت از دست ندهد در ادامه سه برنامه دیگر که یکی از آنها سخنرانی مذهبی است به فراخور حال بینندگان پخش میشود نکته قابل ذکر تکراری بودن این برنامه ها وزنده نبودن این برنامه هاست که علت این مساله تعلق داشتن این ساعات به ساعات مرده اکران تلوزیونی میباشد یعنی زمانهای کم بیننده تلوزیون
سخنرانی مذهبی |
06:15:00 |
'45 |
نیمکت های سوخته |
07:00:00 |
'30 |
کودکان در اسارت |
07:25:00 |
'20 |
همچنین در انتخاب این برنامه ها عامل مناسبته دخیل میباشد که برای مثال دو برنامه از این سه برنامه مستندهایی با موضوع فلسطین میباشند که به علت مطرح شدن مساله فلسطین در سازمان ملل و اجلاس فلسطین در تهران انتخاب شده اند
کوچه باغ |
07:50:00 |
'70 |
برنامه ورزشی |
09:00:00 |
'50 |
روزنگار |
09:45:00 |
'10 |
برنامه کوچه باغ یک برنامه ترکیبی غیر زنده با حالوهوای شاد میباشد که به معرفی مناطق وروستاهای ایران میپردازد برنامه بعدی معمولا بازپخش یک مسابقه ورزشی میباشد وبرنامه روزنگار که مربوط به تقویم ورخدادهای خاص هر روز میباشد
سریال خارجی به سوی جنوب |
10:00:00 |
'60 |
سلامت باشید |
11:00:00 |
'60 |
اذان ظهر |
11:50:00 |
'10 |
با بیشتر شدن بیننده در این ساعات بویژه پیوستن بانوان خانه دار به بینندگان تلوزیون پخش یک سریال خوارجی و یک برنامه زنده ترکیبی در این ساعت به جذب مخاطبین کمک میکند در این برنامه زنده از عواملی چون کارشناس ویا پزشک متخصص آیتمهای مربوط به ورزش صبحگاهی وتغزیه واخبار مربوط به سلامتی سعی بر جذب مخاطب میباشد ودر زمان ساعات شرعی بخش اول اکران تلوزیونی به پایان میرسد
زلال احکام |
12:05:00 |
'15 |
نیمروز |
12:15:00 |
'45 |
اخبار ورزشی |
13:20:00 |
'15 |
سمت خدا |
13:30:00 |
'60 |
به فراخور حال وهوای دینی این ساعات پخش برنامه زلال احکام با موضوع پرسش وپاسخ زنده وتلفنی بینندگان ومهمان حاضر در استودیو بینندگان خاص خودرا دارد برنامه زنده و ترکیبی نیمروز برای مخاطب نوجوان وجوان انتخاب مناسبی است تا بینندگان این ساعت را با خود هراه کند پخش اخبار ورزشی ایران وجهان به دلیل رسالت خاص این شبکه در مورد ورزش وجوانان وسپس برنامه زنده وترکیبی به سمت خدا برا قشر جوان انتخابهای مناسبی هستند
بهونه |
14:30:00 |
'15 |
سریال وضعیت سفید |
14:45:00 |
'60 |
برنامه مشارکتی |
15:45:00 |
'10 |
گزینه جوان |
16:00:00 |
'30
|
برنامه زنده آشپزی برای خانمهای حاضر در خانه انتخاب خوبی است که اغلب بیننگان ثابت خود را دارا میباشد پخش یک سریال برای بانوان خسته از کار خانه و سپس 2 برنامه دیگر برای نوجوانان و جوانان کنکوری در این ساعت از روز که بینندگان خاص خود را دارد .
شروع خوب |
16:30:00 |
'40 |
رخصت |
17:15:00 |
'45 |
اذان مغرب |
18:10:00 |
'20 |
در ادامه باز با توجه به پسوند جوان در ادامه اسم این شبکه برنامه های با موضوع ورزش پخش میشود با پخش اذان مغرب دومین بخش برنامه های شبکه 3 تمام میشود
دهکده |
18:15:00 |
'30 |
اخبار ورزشی |
18:45:00 |
'15 |
آشپزخانه 2 |
19:00:00 |
'10 |
با پایان اذان ومناجات سومین بخش و مهمترین بخش ودر عین حال پر بیننده ترین بخش جدول پخش شبکه 3 با پخش یک سریال ودر ادامه خبر ورزشی دوام مییابد و پس از پخش برنامه آشپزخانه
هفته حج |
19:15:00 |
'30 |
سریال ایرانی یک وجب خاک |
19:45:00 |
'45 |
سریال ایرانی وضعیت سفید |
20:45:00 |
'60 |
مهمترین زمان وپربیننده ترین زمان به سریالهای ایرانی مختص میشود که اغلب بینندگان پیگیر خود را دارند
ستاد سوخت |
21:45:00 |
'15 |
اخبار |
22:00:00 |
'15 |
با نوای کاروان |
22:30:00 |
'45 |
استوا |
23:15:00 |
'45 |
با ورود به ساعات پایانی شب وپخش اخبار آخرین دوره بخشهای روزانه نیز با یک برنامه ترکیبی به پایان میرسد
کنداکتور مناسب برای پخش تلوزیونی
با توجه به تعاریفی که از مخاطب و مخاطب شناسی در رسانه ارائه داده شد قصد داریم به بررسی موضوع کنداکتور مناسب برای یک شبکه تلوزیونی بپردازیم همانگونه که میدانید مخاطب شبکه تلوزیونی با مخاطب سایر رسانه ها تفاوتهای فراوانی دارد وی با این که در کشورهایی مثل ایران در انتخاب وشکل گیری برنامه نقش ندارد اما اصلی ترین عنصر تعیین کننده در فرایند انتقال ودریافت پیام میباشد اگر مخاطب از برنامه در حال پخش ویا به طور کلی از برنامه های یک شبکه راضی نباشد به راحتی میتواند بوسیله کنترل تلوزیون آن شبکه را عوض نماید ویا با توجه به نارضایتی از آن برنامه کلا آن کانال تلوزیونی را نبیند در گذشته به علت عدم دسترسی به تلوزیونهای جایگزین وبرنامه های متنوع به نوعی مخاطبین خود را مجبور به استفاده از این شبکه ها میدیدند اما با گسترش روز به روز تکنولوژی ودسترسی به گیرنده های دیجیتال تلوزیونی مخاطبین به راحتی میتوانند از دایره انتخاب گستردهای برخوردار شوند که در این روند انتخاب گاهی تلوزیون ایران اصلا حضور ندارد زیرا یا اصلا چنین برنامه هایی تولید نکرده ویا آنقدر ضعیف ویکجانبه عمل کرده که مخاطب از آن گریزان شده است امروزه این مخاطبین هستند که به کمک سیستمهای نظرسنجی مانند "ریتینگ" وسیستمهای نظر سنجی اینترنتی کنداکتور پخش تلوزیونها را تعیین میکنند در سایر کشورهای دنیا بر خلاف ایران شبکه هر چیزی را نمیتواند به خورد مخاطب بدهد به طور مثال در قضیه ساخت سریال در ایران، سریالی با بودجه هنگفت ملی که از هزینه بیت المال در طول چند سال تهیه میشود در زمان اکران تلوزیونی مورد اقبال مخاطبین قرار نمیگیرد و مخاطب به جای تماشای این برنامه به تماشای برنامه مورد علاقه خود از سایر تلوزیونهای پخش شده از طریق ماهواره های دیجیتال میپردازد در غرب طیفهای مختلف مخاطب را با تحقیقات مختلف شناسایی کرده اند واین طیفهارا بر اساس علایق، سن ،وسطح تحصیلات و... طبقه بندی کرده اند وساعات پخش را با توجه به زمان این گروههای مخاطب در پای تلوزیون برنامه ریزی کرده اند در کنداکتور پخش شبکه های محبوب سرگرمی ،موسیقی ،کمدی مسابقه ،سریالهای محبوب، فیلم سینمایی ،تاکشوهای زنده، سیتکام ،بنابه سلیقه ومیل مخاطب گنجانده شده اند وساعات مفرحی را برای بیننده به ارمغان میاورند وهرشب پس ازپایان ساعت پخش مدیران شبکه با دریافت نتایج ریتینگ به بازنگری در کنداکتور پخش خود میپردازند درکنداکتور پخش تلوزیونهای ایران به علت عدم اعتقاد به مخاطب محوری و یکه تاز بودن اجباری در عرصه تلوزیون به خاطر قوانین قدیمی شاهد در جا زدن وعملکرد بسیار ضعیف این رسانه هستیم تلوزیون ایران با اینکه سازمانی عریض وطویل با بودجه ای هنگفت میباشد عملا بسیاری از مخاطبان خود را از دست داده است ودر مقابل شبکه های کوچک وچابک که تعداد نیروهای آن گاهی به 80 نفر هم نمیرسد فشل وناکارآمد شده است این موضوع باعث شده هرچند بسیار کند تن به تمکین از مخاطب بدهد که این عقب نشینی نیز چاره کار نخواهد بود زیرا تا زمانی که مدیران رسانه درک درستی از اوضاع اجتماعی وخواستهای مخاطب خود نداشته باشند و خود را در عرصه تلوزیون در کشور یکه تاز بدانند وتفکر "من هرچه پخش کنم باید ببینند " در سازمان حاکم باشد این روند ادامه خواهد داشت سازمان صدا وسیما هرچه سریعتر باید با شناخت مخاطبین خود وبرنامه سازی برای آنها از این گرداب فنا خود را نجات دهد زیرا تا کنون نیز بسیاری از مخاطبین خود را با اقدامهای غلط وغیرعلمی از دست داده است لازمه این کار تغییر در بین مدیران سازمان در رده های مختلف میباشد زیرا این شکست مستقیما با شیوه مدیریت آنها مرتبط است بیاد بیاورید داستان آن را در کشتی رسانه ملی نشسته بود وبا میخ آن را سوراخ میکرد پرسیدند چه میکنی گفت من سهم خودم را سوراخ میکنم به امید روزی که صداوسیما موضوع مخاطب ومخاطب شناسی را درک کرده وجدی بگیرد.زیرا تحولات تکنولوژی با تفکرات پوسیده برخی مدیران سازمان هماهنگ نیست وزمان راپل و دستگیری خانه به خانه رسیور هم به سر آمده وسازمان به جای حذف فیزیکی باید به اردو رفته وکمی لاغر کرده وبرای مبارزه واقعی که سالها از آن فرار کرده بود در رینگ بوکس رسانه ها حاضر شود
برخی از گفتمانهای راجع به تلویزیون در جهان غرب عبارتند از:
دکترین بیطرفی؛
این دکترین، که تقریباً از طرف کلیه سازمانهای دنیای سرمایهداری، بهنحوی بهرسمیت شناخته شده، بر رعایت بیطرفی از طرف برنامهسازان تأکید دارد. این دکترین، که درواقع بر جمع التقاطی حق و باطل بهصورت بیطرفانه اشاره دارد، یکی از منافقانهترین شیوههای رسوخ اندیشههای بیگانه بهشمار میرود.
دکترین فرهنگ عامّه؛
دکترین فرهنگ عامّه به تلویزیون، جدای از اینکه یک رسانه با اهمیّت خبری است، بهعنوان یک وسیله، برای گسترش آنچه به فرهنگ عامّه مشهور است، مینگرد. این دکترین، در جامعه بورژوا، شخصیّت آدمی را به انحطاط کشانده و انسان را تا حد یک عروسک تنزّل میدهد، یک آدم ماشینی، که حتّی بر این امر که زندگیاش فاقد معناست آگاهی ندارد. فرهنگ عامّه، توسط رسانههای خبری نظام سرمایهداری از جمله تلویزیون، پذیرفته و تبلیغ شده؛ تا مردم زحمتکش را از دستیابی به یک فرهنگ والا و از توفیق در انجام کارهای بزرگ و نیل به ارزشهای فرهنگی اصیل و واقعی، باز دارد.
دکترین نشر آزاد اطلاعات؛
تئوری جانبداری از آزادی مطبوعات بورژوازی؛ که با دکترین نشر آزاد اطلاعات، همخوان و مرتبط است، از سوی هیئت حاکمه سرمایهداری، بهمنظور سرپوش گذاردن بر بسط ایدئولوژیک امپریالیسم، بهکار گرفته میشود. این بسط و گسترش از طریق برنامههای ساختهشده، ارسال نشریات دورهای، کتاب و عکس و... به کشورهای سوسیالیستی و در حال توسعه انجام میشود. این دکترین، انتشار آزادانه اطلاعات از سوی روزنامهها و مؤسسات ارتباطی را مورد تأکید قرار داده و برای آنها، آزادی در پخش و نشر هرگونه عقیده، رویداد و اندیشه قائل است.
مک کوئین، دیوید؛ راهنمای شناخت تلویزیون، فاطمه کرمعلی و دیگران، تهران، اداره کل پژوهشهای سیما، 1384، ص25.
همان، ص25 و 26.
بیریوکف، ن.س؛ تلویزیون و دکترینهای آن در غرب، محمد حفاظی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها، 1372، چاپ اول، ص20 و 23.
همان، ص21تا 30.
معتمدنژاد، کاظم؛ وسایل ارتباط جمعی، تهران، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، 1385، چاپ پنجم، ص191 و 290 و مک کوئین، دیوید؛ ص16.
باهنر، ناصر؛ رسانهها و دین، تهران، مرکز تحقیقات صدا و سیما، 1387، چاپ دوم، ص69 و 70 و کازنو، ژان؛ قدرت تلویزیون، علی اسدی، تهران، امیرکبیر، 1364، چاپ اول، ص47.
غول خجالتی؛ تلویزیون توان ارائه موضوعات داغ را نداشته و به بیان "ادیت فرون" یک غول خجالتی است؛ که نمیتواند گفتگوهای خیلی خاص و عمیق را با شدّت لازم ارائه کند؛ چراکه اصولاً تلویزیون رسانهای است که با شخصیتهای جدّی، رفتاری ناخوشایند دارد. ساخت ذهنی تصاویر؛ تصویر تلویزیونی، برخلاف زندگی طبیعی که در آن هرچیزی که دیده میشود، قبل از آنکه از راه چشم به درون راه یابد، واقعاً در خارج وجود دارد، اینگونه نیست و فقط موقعی این تصویر موجودیت مییابد که شخص در سرش آنرا سرهم کند؛ در حالیکه تصویری در کار نیست. درواقع مخاطب، مشغول نگاه کردن به درخشش فسفرسانی هزاران نقطه ریز است؛ که بعداً با نوعی فرایند ساخت ذهنی، تصویر در ذهن او شکل میگیرد؛ اما از آنجایی که فرایندهای ساخت ذهنی، بسیار سریع اتفاق میافتد، تماشاگر از آن مطلع نمیشود. شبیه به زندگی واقعی؛ قابلیتهای تکنولوژیک تلویزیون چنان است که این رسانه میتواند در مقایسه با سایر رسانهها، به جز فیلم و ویدئو، محتوایی نزدیکتر به زندگی واقعی ارائه کند. در تلویزیون از رمزهای عمده ارتباطی کنش متقابل رویارو استفاده میشود و ما میتوانیم بشنویم افراد به همدیگر چه میگویند و میتوانیم ببینیم و بشنویم که آنها چگونه صداها، چهرهها، دستها و بدنهای خود را بکار میگیرند. این رسانه علاوهبر رمزهای زبانی، شبه زبانی و بیان چهرهای، حالتی و دستی، از رمزهای مصنوعی و زمانی-مکانی کنش متقابل رویارو هم استفاده میکند.
ارتباط یکسویه؛
نوع ارتباط در تلویزیون یکسویه است. از اینرو انتخاب زمان مورد علاقه، برای دریافت پیام، به اراده مخاطب نیست؛ همانگونه که امکان دریافت بازخورد در شرایط معمول وجود ندارد.
سرعت و مداومت انتشار؛
دارای انتشار سریع، مداوم و تنظیم حوزه تحت پوشش با وسعت بسیار زیاد است. از این جهت نسبت به مطبوعات توانمندتر و نسبت به رادیو ضعیفتر است.
فرّار و کمدوام؛
فرّار بودن و کمدوام بودن پیامهای تلویزیونی، که از سرعت پخش و بیثباتی آنها ناشی میشود، موجب تضعیف برخی کارکردهای تلویزیون، مانند آموزش میشود.
تنها وجوهی از ارتباط رویارو؛ که تلویزیون توان نشان دادن آنرا ندارد، آنهایی هستند، که به احساسهای پویایی و لامسه مربوط میشوند و تا حدودی کمتر از کنش متقابل، تجربههایی را فراهم میکند که طیف کاملی از مرزهای ارتباط بشری را شامل میشوند.
شباهت تلویزیون با سینما، رادیو و مطبوعات
از لحاظ ارتباطی و خبری، تلویزیون یک وسیله نوین است که در عین حال تکنیکهای مختلف رادیو، سینما و روزنامه را در خود جمع کرده و از آنها بهرهبرداری میکند. وجوه تشابه این رسانه با رسانههای جمعی یادشده را میتوان اینگونه برشمرد:
تلویزیون و رادیو؛
تشابه تلویزیون با رادیو از این جهت است که هردو، سیستم ارتباط رادیویی (از طریق امواج) بهکار برده و برنامهها و پیامهای خود را مستقیماً برای استفاده عمومی پخش میکنند. این دو رسانه، از نظر طرز کار فرستنده، شبیه بههم بوده و برنامههای آنها تقریباً بهطور یکسان در معرض استفاده گروههای وسیع اجتماعی قرار میگیرند.
تلویزیون و سینما؛
هر دو رسانه، از تکنیک عکّاسی استفاده کرده و با مسائل نورافکنی، صحنهسازی و امثال اینها سر و کار دارند. تلویزیون مانند سینما برای تهیه و نمایش صحنههای تصویری، به فن فیلمبرداری، هنر و بیان سینما نیاز دارد.
تلویزیون و روزنامه؛
تلویزیون مانند روزنامه، برای تأمین نیازهای خبری خود، اغلب از تکنیک روزنامههای چاپی استفاده میکند. تلویزیون در برخی موارد عینی، متون چاپشده را بر روی صفحه، بهنمایش گذارده و علاوهبر آن برای اعلام برنامهها و تفکیک صحنهها نیز به نوشته متوسل میشود. علاوهبر اینها خدمات روزنامهنگاران نیز مورد استفاده دائمی تلویزیون بوده و تلویزیون برای پخش خبرهای تصویری خود، به خبرنگاران و خبرگزاریها نیازمند است.
نشانهها در تلویزیون
تلویزیون بهوسیله مجموعههای متفاوتی از رموز و نشانهها با مخاطبان خود ارتباط برقرار میکند. "فیسک" (1987) سه دسته از این رموز را طبقهبندی و معرفی کرده است:
رموز طبیعی؛
این رموز، از زندگی اجتماعی آمیخته با فرهنگ ما سرچشمه میگیرند و در الگوهای رفتاری شناختهشدهای نظیر لباس پوشیدن، آداب معاشرت شخصیتهای تلویزیونی و...، نمود مییابند.
رموز فنی؛
این دسته از رموز، محصول روشهای عملیّاتی تلویزیون بوده و شامل اموری مثل روش تدوین، فیلمبرداری و یا نورپردازی میشوند؛ که در نحوه نگرش و دقّت ما به ظرایف مختلف دیداری و شنیداری یک برنامه، بسیار مؤثرند.
رموز عقیدتی؛
این رموز، ثمرهی گفتمانهای تلویزیونیای هستند، که هدفشان ایجاد برداشتهای جمعی مشترک و نهایتاً تأثیرگذاری در نظم اجتماعی موجود است. بهطور مثال، نشانههای دیداری-شنیداری که انواع مختلف مواضع اجتماعی را تعریف و تأیید کرده و آنها را مشروع جلوه میدهند، از نوع رموز عقیدتی بهشمار میآیند.
تکنیکهای نوین تلویزیونی
تلویزیون، از نخستین سالهای فعالیت خود، تاکنون، به پیشرفتهای فنی فراوانی رسیده است. بهبود تجهیزات فنی استودیوها، بهرهبرداری از تکامل تکنیک فیلم سینمایی، ظهور دستگاه تصویرنگار و اختراع دستگاه ضبط تصویر، از مهمترین تحوّلات فنّی تلویزیون در مورد تولید برنامهها، بهشمار میروند. با اینهمه تکامل تکنیکهای تلویزیونی، امکانات تازهای برای گسترش بیشتر وسایل ارتباط سمعی و بصری فراهم میکنند؛ که برخی از آنها از این قرارند:
دگرگونی گیرندههای تلویزیون؛
پخش برنامههای تلوزیونی با ماهوارههای ارتباطی؛
پخش برنامههای تلویزیونی از طریق سیم؛
دستگاههای ضبط تصویر تلویزیونی.
دکترینهای تلویزیون در غرب
برخی از گفتمانهای راجع به تلویزیون در جهان غرب عبارتند از:
دکترین بیطرفی؛
این دکترین، که تقریباً از طرف کلیه سازمانهای دنیای سرمایهداری، بهنحوی بهرسمیت شناخته شده، بر رعایت بیطرفی از طرف برنامهسازان تأکید دارد. این دکترین، که درواقع بر جمع التقاطی حق و باطل بهصورت بیطرفانه اشاره دارد، یکی از منافقانهترین شیوههای رسوخ اندیشههای بیگانه بهشمار میرود.
دکترین فرهنگ عامّه؛
دکترین فرهنگ عامّه به تلویزیون، جدای از اینکه یک رسانه با اهمیّت خبری است، بهعنوان یک وسیله، برای گسترش آنچه به فرهنگ عامّه مشهور است، مینگرد. این دکترین، در جامعه بورژوا، شخصیّت آدمی را به انحطاط کشانده و انسان را تا حد یک عروسک تنزّل میدهد، یک آدم ماشینی، که حتّی بر این امر که زندگیاش فاقد معناست آگاهی ندارد. فرهنگ عامّه، توسط رسانههای خبری نظام سرمایهداری از جمله تلویزیون، پذیرفته و تبلیغ شده؛ تا مردم زحمتکش را از دستیابی به یک فرهنگ والا و از توفیق در انجام کارهای بزرگ و نیل به ارزشهای فرهنگی اصیل و واقعی، باز دارد.
دکترین نشر آزاد اطلاعات؛
تئوری جانبداری از آزادی مطبوعات بورژوازی؛ که با دکترین نشر آزاد اطلاعات، همخوان و مرتبط است، از سوی هیئت حاکمه سرمایهداری، بهمنظور سرپوش گذاردن بر بسط ایدئولوژیک امپریالیسم، بهکار گرفته میشود. این بسط و گسترش از طریق برنامههای ساختهشده، ارسال نشریات دورهای، کتاب و عکس و... به کشورهای سوسیالیستی و در حال توسعه انجام میشود. این دکترین، انتشار آزادانه اطلاعات از سوی روزنامهها و مؤسسات ارتباطی را مورد تأکید قرار داده و برای آنها، آزادی در پخش و نشر هرگونه عقیده، رویداد و اندیشه قائل است.
مک کوئین، دیوید؛ راهنمای شناخت تلویزیون، فاطمه کرمعلی و دیگران، تهران، اداره کل پژوهشهای سیما، 1384، ص25.
همان، ص25 و 26.
بیریوکف، ن.س؛ تلویزیون و دکترینهای آن در غرب، محمد حفاظی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها، 1372، چاپ اول، ص20 و 23.
همان، ص21تا 30.
معتمدنژاد، کاظم؛ وسایل ارتباط جمعی، تهران، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، 1385، چاپ پنجم، ص191 و 290 و مک کوئین، دیوید؛ ص16.
باهنر، ناصر؛ رسانهها و دین، تهران، مرکز تحقیقات صدا و سیما، 1387، چاپ دوم، ص69 و 70 و کازنو، ژان؛ قدرت تلویزیون، علی اسدی، تهران، امیرکبیر، 1364، چاپ اول، ص47.
کازنو، ژان؛ ص47.
باهنر، ناصر؛ ص 70.
ماندر، جری؛ کند و کاوی در ماهیت تلویزیون، آیدین میرشکار، تهران، کتاب صبح، 1386، چاپ اول، ص238 و 239.
باهنر، ناصر؛ ص217.
دور، امه؛ تلویزیون و کودکان، علی رستمی، تهران، سروش، 1374، چاپ اول، ص4 تا 6.
معتمدنژاد، کاظم؛ ص191و 192.
دالگران، پیتر؛ تلویزیون و گستره عمومی، مهدی شفقتی، تهران، سروش، 1380، چاپ اول، ص58.
معتمدنژاد، کاظم؛ ص295تا 305.
بیریوکف، ن.س؛ ص 165 و 189 و 190 و 205.
ویژگیهای تلویزیون
برخی از خصایص تلویزیون، بهعنوان یک رسانه را از منظر اندیشمندان مختلف این عرصه میتوان از این قرار دانست:
1. رسانهای سرد؛ تلویزیون براساس تقسیمبندی مک لوهان در مورد رسانهها، یک رسانه سرد بهشمار میرود.
سردی تلویزیون به دلیل عدم وضوح تصاویری است که در مقابل دیدگان بیننده قرار میگیرد. بیننده تلویزیونی، در حقیقت تصویری کامل و بدون ابهام نمیبیند؛ لذا برای درک کامل آن باید از خودش مایه بگذارد و خلأهای موجود بین نقطههای تصاویر ضعیف را با قدرت ابداع و تخیّل خود پر کرده و کاملاً تشریک مساعی داشته باشد. در واقع میتوان گفت حواس مختلف مخاطب، در دیدن تلویزیون بهکار گرفته میشود و لازم است مخاطب تمام حواس خود را بهکار گیرد که تصویر را تقویت و تکمیل کند. این امر دقیقاً برعکس رسانههای گرم است که در آنها صرفاً یکی از حواس مخاطب بهطور کامل بهکار گرفته میشود.
مک لوهان تصور میکند، اگر این امکان پیدا شود که بر خطوط تلویزیون، صدها خط اضافه شود و بر شدت وضوح آن افزوده شود، این وسیله ارتباطی، گرم خواهد شد.
ادامه مطلب ...
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
تلویزیون یک ابزار مخابراتی برای ارسال و دریافت عکسهای متحرک و صدا از فاصله دور است منشأ تلویزیون امروزی را میتوان به زمان گذشته و کشف خاصیت هدایت نوری ماده سلنیم توسط "ویلوگبی اسمیت" در سال 1873 و اختراع دیسک اسکن توسط "پل نیپکوف" (Paul Nipkow) در سال 1884 نسبت داد؛ چرا که همهی سیستمهای عملی و کاربردی تلویزیون، از این اصل بنیادی اسکن یک تصویر برای تولید سیگنال پیروی میکنند. این تکنولوژی ارتباطی که میتوان آنرا ترکیبی از پیشرفتهای فنآورانه مانند پیشرفت رادیو، فیلم متحرک، فیلمبرداری، اشعهی کاتودی و دوربین الکترونیکی دانست، توسط مهندسی اسکاتلندی بهنام "جان لوگی" ساخته شد. وی که سالها درصدد رفع مشکلات موجود در ارسال تصاویر بود، تلویزیون را در سال 1926 با اسکن مکانیکی صحنهای، متشکل از 25 خط عرضه کرد. این تلویزیون اولیه که نیازمند استفاده از تلفن برای توضیح شنیدن در مورد تصاویر دیدهشده بود، تدریجاً پیشرفت کرد و بهشکل فعلی خود درآمد. در اواسط دهه 1930، اولین پخش تلویزیونی در مسکو-لنینگراد و چند کشور اروپایی و ایالات متحده آمریکا، بهفاصله پانزده سال بعد از پخش رادیویی، بهمنصهی ظهور رسید. پخش منظم تلویزیون در ایالات متحده آمریکا از سال 1939، کمی دیرتر از شوروی و برخی کشورهای اروپای غربی، آغاز شد و شرکت تلویزیون ملّی "NBC" این امر را بهعهده گرفت. کشور انگلستان نیز از نوامبر 1936 بهوسیله "شرکت رادیو بریتانیا" که به BBC مشهور است، شروع به پخش کرد و در 1937، اولین برنامه تلویزیون خارج از استودیو (مراسم تاجگذاری جرج ششم) را به روی آنتن برد. سرانجام اولین دوره توسعه تلویزیون در جهان سرمایهداری، که از اواسط دههی 1930 آغاز شده بود، با شروع جنگ جهانی دوم متوقف شد و جنگ، پیشرفت تلویزیون را تقریباً بهمدت 10 سال بهتأخیر انداخت. بعد از جنگ در اروپای غربی، فرانسه، اوّلین کشوری بود که پخش برنامههای تلویزیونی را از سرگرفت و در سالهای پایانی دهه 1940 و اولین سالهای دهه 1950 رشد سریعی را در زمینه تلویزیون در جهان شاهد بودیم. تلویریون که روزبهروز در هر زمینهای از فعالیت بشری نفوذ میکرد، در سال 1959، با فرستادن اوّلین برنامه تلویزیون، به اروپای غربی، از طرف ایالات متحده آمریکا؛ که بهوسیله کابل و از زیر اقیانوس اطلس انجام میشد، مرحلهی جدیدی را در تاریخ خود ثبت کرد. توسعه انفجاری تلویزیون در دهههای 60 و 70، پیشوایی تلویزیون را در میان سایر رسانهها رقم زده و تلویزیون را بهصورت یک چشم جهانی درآورد. در این دوره بود که سیستم تلویزیون رنگی در بیشتر کشورهای اروپایی و همچنین در کشورهای در حال توسعه، مورد بهرهبرداری قرار گرفت و تلویزیون توانست در فاصله سالهای 1946 تا 1980 نقاط بسیار دوری از زمین را زیر پوشش خود قرار دهد.