تلویزیون یک ابزار مخابراتی برای ارسال و دریافت عکسهای متحرک و صدا از فاصله دور است منشأ تلویزیون امروزی را میتوان به زمان گذشته و کشف خاصیت هدایت نوری ماده سلنیم توسط "ویلوگبی اسمیت" در سال 1873 و اختراع دیسک اسکن توسط "پل نیپکوف" (Paul Nipkow) در سال 1884 نسبت داد؛ چرا که همهی سیستمهای عملی و کاربردی تلویزیون، از این اصل بنیادی اسکن یک تصویر برای تولید سیگنال پیروی میکنند. این تکنولوژی ارتباطی که میتوان آنرا ترکیبی از پیشرفتهای فنآورانه مانند پیشرفت رادیو، فیلم متحرک، فیلمبرداری، اشعهی کاتودی و دوربین الکترونیکی دانست، توسط مهندسی اسکاتلندی بهنام "جان لوگی" ساخته شد. وی که سالها درصدد رفع مشکلات موجود در ارسال تصاویر بود، تلویزیون را در سال 1926 با اسکن مکانیکی صحنهای، متشکل از 25 خط عرضه کرد. این تلویزیون اولیه که نیازمند استفاده از تلفن برای توضیح شنیدن در مورد تصاویر دیدهشده بود، تدریجاً پیشرفت کرد و بهشکل فعلی خود درآمد. در اواسط دهه 1930، اولین پخش تلویزیونی در مسکو-لنینگراد و چند کشور اروپایی و ایالات متحده آمریکا، بهفاصله پانزده سال بعد از پخش رادیویی، بهمنصهی ظهور رسید. پخش منظم تلویزیون در ایالات متحده آمریکا از سال 1939، کمی دیرتر از شوروی و برخی کشورهای اروپای غربی، آغاز شد و شرکت تلویزیون ملّی "NBC" این امر را بهعهده گرفت. کشور انگلستان نیز از نوامبر 1936 بهوسیله "شرکت رادیو بریتانیا" که به BBC مشهور است، شروع به پخش کرد و در 1937، اولین برنامه تلویزیون خارج از استودیو (مراسم تاجگذاری جرج ششم) را به روی آنتن برد. سرانجام اولین دوره توسعه تلویزیون در جهان سرمایهداری، که از اواسط دههی 1930 آغاز شده بود، با شروع جنگ جهانی دوم متوقف شد و جنگ، پیشرفت تلویزیون را تقریباً بهمدت 10 سال بهتأخیر انداخت. بعد از جنگ در اروپای غربی، فرانسه، اوّلین کشوری بود که پخش برنامههای تلویزیونی را از سرگرفت و در سالهای پایانی دهه 1940 و اولین سالهای دهه 1950 رشد سریعی را در زمینه تلویزیون در جهان شاهد بودیم. تلویریون که روزبهروز در هر زمینهای از فعالیت بشری نفوذ میکرد، در سال 1959، با فرستادن اوّلین برنامه تلویزیون، به اروپای غربی، از طرف ایالات متحده آمریکا؛ که بهوسیله کابل و از زیر اقیانوس اطلس انجام میشد، مرحلهی جدیدی را در تاریخ خود ثبت کرد. توسعه انفجاری تلویزیون در دهههای 60 و 70، پیشوایی تلویزیون را در میان سایر رسانهها رقم زده و تلویزیون را بهصورت یک چشم جهانی درآورد. در این دوره بود که سیستم تلویزیون رنگی در بیشتر کشورهای اروپایی و همچنین در کشورهای در حال توسعه، مورد بهرهبرداری قرار گرفت و تلویزیون توانست در فاصله سالهای 1946 تا 1980 نقاط بسیار دوری از زمین را زیر پوشش خود قرار دهد.
تلویزیون بهعنوان رسانه
تلویزیون یکی از ابزار ارتباط تودهای است؛ که از طریق امواج رادیویی بسیار کوتاه، امکان انتقال صوت و تصویر را بهطور همزمان فراهم آورده و در کنار دستگاههای تکرارکننده و تقویتکننده، ارسال صدا و تصویر را به نقاط دور، ممکن میسازد.این پدیده رسانهای قرن بیستم، که مانند روزنامه، سینما و رادیو از جنبههای گوناگون خبری، تفریحی، فرهنگی، آموزشی و تبلیغاتی برخوردار است، بر اساس بیان "مک لوهان" وسیلهای برای استفاده شنیداری و دیداری در نظر گرفته شده و مصداقی برای چشم و گوش بشر است؛ که موجب تقویت اطلاعرسانی به سیستم عصبی انسان شده و انبوهی از اطلاعات مختلف جهان را به تماشاگر عرضه میکند؛ که تا پیش از این در دسترس وی نبوده است.