بررسی مختصر برنامه تلویزیونی رادیو هفت

برنامه ی رادیو هفت برنامه ایست شبانگاهی و رادیو محور که به تهیه کنندگی منصور ضابطیان از شهریور ماه سال هشتاد و نو آغاز به کار کرد با پخش  هر شب به مدت شصت دقیقه و از ساعت یازده تا دوازده شب . در سیزده روز عید هم این برنامه به طور مداوم هر شب از شبکه ی آموزش پخش می شد . این برنامه ویژگی های خاصی دارد که آن را برای مخاطبان نسبتا خاص خود دیدنی و جذاب کرده .

به نام او

بررسی مختصر برنامه تلویزیونی رادیو هفت در شبکه آموزش

برنامه ی رادیو هفت برنامه ایست شبانگاهی و رادیو محور که به تهیه کنندگی منصور ضابطیان از شهریور ماه سال هشتاد و نو آغاز به کار کرد با پخش  هر شب به مدت شصت دقیقه و از ساعت یازده تا دوازده شب . در سیزده روز عید هم این برنامه به طور مداوم هر شب از شبکه ی آموزش پخش می شد . این برنامه ویژگی های خاصی دارد که آن را برای مخاطبان نسبتا خاص خود دیدنی و جذاب کرده .

مخاطبان این برنامه قطعا طیف وسیع و عامی نیستند . چرا که اولا شبکه آموزش شبکه ی عامی نیست و برنامه هایی که در آن پخش می شوند برنامه هایی تخصصی هستند و مناسب طیف های خاصی . دوما این برنامه ی شبانگاهی از آن جهت که در ساعات کم بیننده  پخش می شود بهمان میزان هم بخش دیگری از مخاطبان را در اختیار نمی تواند داشته باشد . اما با وجود همه ی این موارد به نظر من رادیو هفت توانسته در این مدت مخاطبان زیادی را به مخاطبان شبکه ی آموزش بیافزاید البته این روند از زمان مدیریت جدید این شبکه به وقوع پیوسته . مخاطبان این برنامه را از نظر سنی می توان جوان به بالا محسوب کرد .

این برنامه در زمانی پخش می شود که مردم خسته از کار و فعالیت روز به دور از سرو صدای فضاهای شهری نیازمند آرامش هستند . و این برنامه تمامی سعی خود را به کار گرفته تا همین فضا را که مخاطب در آن موقع بدان نیاز دارد را فراهم آورد . دکور و فضاهای ساده ، گفتگوهای به دور از جنجال و بدور از هرگونه درگیری فکری ، لحن آرام مجری ، پخش موسیقی های قدیمی و نوستالژیک و آرام  استفاده از نور های ملایم در فضا ، داستان های جذاب با مضمون های ساده و زیبائو بررسی مسائل ساده ی زندگی و ... همگی دست به دست هم داده اند تا فضایی دلنشین و آرامشبخش شبانه برای مخاطبان فراهم آورد که به نظر من تا حد نسبتا زیادی به این هدف دست پیدا کرده ا و البته با گذشت زمان شاهد بهبود یافتن کیفیت این برنامه هستیم.

تهیه کنندگان برنامه از تجربیات موفق برنامه های قدیمی رسانه ی صوتی تصویری استفاده کرده اند البته با هوشمندی فروان که بعضی از این عوامل باعث می شود درسطح وسیع تری مخاطب  را  جذب کند . این برنامه همان گونه که از نامش پیداست ساختاری بر اساس برنامه های رادیویی دارد . مساله ی رادیو در شب برای بسیاری یاد آور داستان های شبی ست که در ایام گذشته بیشتر  خود را با گوش سپردن به  صداهایی گوش نواز که داستان ها را روایت می کردند به یاد دارند . از این منظر مخاطب به طور ناخودآگاه با شنیدن نام رادیو در شب به احساس آرامشی می رسد و با استفاده از همین منظر برنامه سازان به طور ضمنی برنامه ی خود را به مخاطبان معرفی می کنند که دارای چه فضاهایی می باشد .

این برنامه شامل بخش های مختلفی ست که در همه بخش ها از چهره ای فرهنگی و هنری استفاده شده که یکی از نقاط قوت این برنامه به شمار می رود . استفاده از بخش های فراوان و متنوع هم یکی دیگر از نقاط جذب این برنامه می باشد که باعث می شود مخاطب در طول برنامه احساس خستگی و یکنواختی نکند .  

به طور مختصر به بخش های مختلف برنامه اشاره می کنم . برنامه هر شب با اجرای یکی از مجریان شبکه های مختلف صدا رادیو و تلویزیون آغاز می شود . خود این مساله یکی از جذابیت های این برنامه می باشد . به دلیل سادگی و خودمانی بودن برنامه مجریان راحت تر و صمیمی تر برخورد می کنند و لحن آرام آنان به خوبی فضای شب و آرامش را القا میکند . در بین بخش های مختلف درمورد مسائل ساده ی زندگی بحث میکنند و سعی می شود تا دریچه های جدیدی را به این پدیده های معمولی زندگی بیان کنند و در این مسیر به سخنان و اشعار بزرگان دست می یازند .  یکی از بخش های برنامه خوانده شدن روایت های کوتاه و شیرین پیرامون موضوع برنامه توسط چهره های شاخص بخش های مختلف جامعه از داور مسابقات فوتبال و خواننده گرفته تا بازیگر و تلویزیون و رادیو... . بخش دیگر برنامه  توسط یکی از گویندگان مجرب رادیو (مسعود فروتن ) اجرا می شود که قصه هایی  ساده  و شیرین را روایت می کند که هر شب ادامه دارد . بخش دیگر ترانه هایی ست که خواننده ها به طور زنده اجرا می کنند . که به نظر من انتخاب موسیقی ها بسیار متناسب با فضای برنامه می باشد .  بخش دیگر صحبت کردن با کودکان است که از بخش های بسیار جذاب این برنامه محسوب می شود . این بخش فرصتی مغتنم برای والدین است که دریابند چقدر الگوهای تربیتی آن ها مهم است و چگونه والدین با رفتار خود می توانند کودکی را به ارزش ها تشویق کنند یا اینکه او را در منجلاب مادیت از کودکی گرفتار کنند تا حدی که آرزوی کودکی ساختن ویلایی در شمال باشد . از بخش های جذاب دیگر می توان به گفتگوهای خودمانی منصور ضابطیان با چهره های شاخص علمی ، فرهنگی ، هنری ، ورزشی و ... اشاره نمود عدم سانسور برخی از گفتگوها هم از برنامه های جالب تهیه کننده برای جذب مخاطب است.

البته از برخی از مشکلات و ایرادهای این برنامه هم در جای خود نمی شود چشم پوشی کرد . برخی نورپردازی های نامناسب در استودیوی پخش زنده . گاهی تصویربرداری های نامناسب و غیر هنری . استفاده ناشیانه و نادرست از نور و سایه ها در فضاسازی های استودیو و دکور ، برخی نماهنگ های بدور از ارزش های تصویری مناسب ، از جمله موارد نامناسب این برنامه اند . البته شاهد این هستیم که تمامی این مسائل خوشبختانه با گذشت زمان بهبود می یابند . مساله ای که مهم است و بسیار خطیر این است که درست است که این برنامه رادیو محور است اما نباید تصویر دست کم گرفته شود بدین منظور که کل برنامه نباید به گونه ای باشد که اگر تصویر را از آن حذف کنیم مشکلی ایجاد نشود . بلکه در وهله ی اول تصویر باید اهمیت داشته باشد . بحث دیگری که مطرح است در نمایش های رادیویی که از این برنامه پخش می شود نباید تناسب گوینده و اجرا کننده متن با نقش نادیده گرفته شود چرا که رادیو نیست که شخصی جوان نقش پیری را بازی کند یا بلعکس یا در بسیاری دیگر از موارد باید تناسب تصویر با صدا حفظ شود.

یکی از مفاید این برنامه می تواند تبلیغ رادیو باشد به عنوان رسانه ای فرهنگی و مفید چرا که با ایجاد حس مناسب فضایی مخاطب را به ایجاد ارتباط با رادیو ترغیب میکند .

این برنامه همانگونه که عنوان شد به خوبی توانسته از تجربیات موفق قبلی رسانه استفاده کند و با خلاقیت برنامه ای را بسازد که تا حدی فضای مناسبی را برای شب هنگام مخاطبان فراهم آورد .

به امید اینکه برنامه های تلویزیون وطن دوباره مخاطب از دست داده ی خود را باز یابد و با قدرت در مقابل شبکه های هم زبان و بدزبان بیگانه قد علم کند .

                                                                                              کازرانی